“Kaos bir evde birdenbire ortaya çıkmaz; ahşap oymalar, nevresim kıvrımları,
panjurlar ve perde pileleri arasında usulca birikerek, kapıdan esip gelen bir
rüzgârla savrulmayı bekleyen tozlar gibi pusuda bekler.”
Kısacık ömrüne sığdırdığı geniş külliyatıyla çağdaş İran edebiyatının en önemli
isimlerinden sayılan Gazale Alizade’nin eserleri ölümünün üstünden geçen
neredeyse otuz yıla rağmen güncelliğini koruyor.
Kurmacalarını gözlerini bağlayıp bir kitaptan okur gibi yardımcısına dikte
ederek, trans metoduyla yazan Alizade’nin opus magnumu kurgusal “Aşk
Şehri”nde geçen İdrisîlerin Evi’dir: Kanlı bir devrime sahne olan kentte bir
yandan toplum büyük değişimlerden geçer; diğer yandan karakterlerimiz aşk,
dostluk, düşmanlık, hırs, çaresizlik, cesaret ve erdemle yoğrularak yazgılarını
arar. Keşmir vadilerinin kokusu bahçedeki sümbülteberlerin rayihasına karışır,
azizelerin ve peri kızlarının resmedildiği sırça kubbeyi aile yadigârı piyanonun
tınıları doldurur, şimdiye kadar ancak savaş için parlayan buz mavisi ihtiyar
gözlerde sevda yeniden yeşerir ve biz okurlar efsanelerin, destanların ve
masalların katı gerçekler ve gündelik olgularla tam da kendi hayatlarımızdaki
gibi harmanlandığı eşsiz bir yolculuğa çıkarız.
İlk kez Türkçeye kazandırılan İdrisîlerin Evi gerçek edebiyatla ve “büyük
roman”larla ilgilenen herkesin kitaplığında bulunması gereken bir başyapıt.