Bir gözyaşinin hüznünü yok edecek en iyi şey ardından gelecek bir te bessümdür. Genelde gözyaşını takip eder tebessüm. Halil Cibran'ın 1914'te yayınlanan eserinde gözyaşı ve tebessümün kardeşliği öyküler ve şiirlerle anlatılıyor.Beni bu beyaz kefenin içinden çıkann ve bana, Yasemin ve leylak yapraklar giydirin: Bedenimi fildişi sandukadan çıkann ve burakın, Portakal çiçeklerinden yastıklar üzerinde dinlensin.Arkamdan yas tutmayin benim, Ama gençlik ve sevinç türküleri söyleyin Bana gözyaşı dökmeyin, Ama hasat ve üzüm sikimi zamanı türküleri söyleyin Hüzünle hiçkırmayin arkamdan, ama parmağınızla, Yuzume aşk ve sevinç sembolleri çizinHavanın sükûnetini ilahiler ve dualarla bozmayin, Ama birakın yüreğiniz benimle beraber, Ebedi Yasam turküleri soylesin Kara giysiler içinde yasımı tutmayin, Ama rengarenk glyinip benimle eğlenin Yüreklerinizde hıçkınklarla aynligimdan söz etmeyin Kapatın gözlerinizi, görün bakın ben hep yanı başınızda olacagim.