“İtiraf edilen her günah, bir kereliğine
bağışlanmayı hak eder.”
Çiçek, bu dünyada griliği temsil ettiğine inanıyordu.
Hiçlikten ibaret olduğunu... Orada olduğunu bilmesine rağmen görmemek için insanların başını
çevirdiği kişiydi.
Bu yüzden insanlardan, özellikle varlıklı olanlardan
nefret etti. Kendisi gibi yoksul ve kimsesiz
olanlarla da barışamadı.
Bir hayali veya bu dünyadan istediği bir şey yoktu.
En sevdiği renk, en sevdiği yemek bile ...